
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παγκόσμιο Θέατρο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παγκόσμιο Θέατρο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Γαλλικό Θέατρο: Ζαν Ανούιγ

ΘΕΑΤΡΟ GLOBE και το Ελισαβετιανό θέατρο

Αργότερα αναστηλώθηκε με τα χρήματα κάποιου Αμερικάνου περιηγητή. Αποτελούνταν από μία πλατφόρμα – σκηνή, πολλές φορές με ένα κιγκλίδωμα , τριγύρω ελεύθερος χώρος για όρθιους θεατές στις τρεις πλευρές της, και δυο τρεις γαλαρίες εφοδιασμένες με πάγκους ή σκαμνιά γύρω του. Αυτή η διάταξη του χώρου των θεατών είναι περίπου αντίστοιχη με εκείνη της αυλής πανδοχείου. Μεταξύ των καθισμάτων και της σκηνής κάθονταν οι μουσικοί. Δεν υπήρχε κουδούνι, μια τρομπέτα έδινε το σύνθημα για το ξεκίνημα της παράστασης. Μια σημαία κυμάτιζε την ώρα των παραστάσεων, που δίνονταν νωρίς το απόγευμα. Πάνω από τη σκηνή υπήρχε ένα στέγαστρο γνωστό ως «ουρανός». Ο «ουρανός» στηριζόταν σε κολώνες και η οροφή του ήταν ζωγραφισμένη με μπλε και χρυσά άστρα. Οι τεράστιες αυτές κολώνες επηρέαζαν την ακουστική του θεάτρου.
Η Μουσική στο θέατρο της Ελισαβετιανής περιόδου

<< Διαβάστε την συνέχεια εδώ >> Απο To Theatro
ΘΕΑΤΡΟ GLOBE και το Ελισαβετιανό θέατρο
Το πιο φημισμένο Ελισαβετιανό θέατρο γύρω από το οποίο υπάρχουν συνεχείς αντιγνωμίες, ήταν το Globe, που χρίστηκε από τους γιούς Μπαρμπαίητζ (Burbage) στη Νότια όχθη του Λονδίνου το 1599, με ξυλεία από το “The Theater”. Εκεί παίχτηκαν τα περισσότερα έργα του Σαίξπηρ και το 1612, μετά από μια παράσταση του έργου του «Ερρίκος Η», το θέατρο καταστράφηκε από πυρκαγιά. Το «Γκλόουμπ» ξαναχτίστηκε τον επόμενο χρόνο και παρέμεινε σε χρήση μέχρι το 1644, οπότε και κατεδαφίστηκε.
Αργότερα αναστηλώθηκε με τα χρήματα κάποιου Αμερικάνου περιηγητή. Αποτελούνταν από μία πλατφόρμα – σκηνή, πολλές φορές με ένα κιγκλίδωμα , τριγύρω ελεύθερος χώρος για όρθιους θεατές στις τρεις πλευρές της, και δυο τρεις γαλαρίες εφοδιασμένες με πάγκους ή σκαμνιά γύρω του. Αυτή η διάταξη του χώρου των θεατών είναι περίπου αντίστοιχη με εκείνη της αυλής πανδοχείου. Μεταξύ των καθισμάτων και της σκηνής κάθονταν οι μουσικοί. Δεν υπήρχε κουδούνι, μια τρομπέτα έδινε το σύνθημα για το ξεκίνημα της παράστασης. Μια σημαία κυμάτιζε την ώρα των παραστάσεων, που δίνονταν νωρίς το απόγευμα. Πάνω από τη σκηνή υπήρχε ένα στέγαστρο γνωστό ως «ουρανός». Ο «ουρανός» στηριζόταν σε κολώνες και η οροφή του ήταν ζωγραφισμένη με μπλε και χρυσά άστρα. Οι τεράστιες αυτές κολώνες επηρέαζαν την ακουστική του θεάτρου.
Θέατρο Νο - γενικές πληροφορίες

Κλασσικό λυρικό δράμα της Ιαπωνίας, αποτελεί ένα από τα μεγάλα παραδοσιακά είδη της ιαπωνικής τέχνης, πλάι στο Καμπούκι, θέατρο των ηθοποιών (17ος-19ος αιώνας), και το Μπονράκου, θέατρο με κούκλες (17ος-18ος αιώνας)
Προέρχεται από τα χορευτικά και ψυχαγωγικά δράματα και θρησκευτικά θεάματα, όπως το Τζιγκάκου (σατυρικό δράμα με μουσική, χορό, μάσκες και μίμηση, με προέλευση την Κορέα), από το Μπουγκάκου (αφηγηματικοί, λυρικοί χοροί), και από κωμικές σκηνές μίμων και ακροβατών, που παρουσίαζαν εκτελεστές του Σαρουγκάκου και του βουκολικού Ντενγκάκου...
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)