
Αργότερα αναστηλώθηκε με τα χρήματα κάποιου Αμερικάνου περιηγητή. Αποτελούνταν από μία πλατφόρμα – σκηνή, πολλές φορές με ένα κιγκλίδωμα , τριγύρω ελεύθερος χώρος για όρθιους θεατές στις τρεις πλευρές της, και δυο τρεις γαλαρίες εφοδιασμένες με πάγκους ή σκαμνιά γύρω του. Αυτή η διάταξη του χώρου των θεατών είναι περίπου αντίστοιχη με εκείνη της αυλής πανδοχείου. Μεταξύ των καθισμάτων και της σκηνής κάθονταν οι μουσικοί. Δεν υπήρχε κουδούνι, μια τρομπέτα έδινε το σύνθημα για το ξεκίνημα της παράστασης. Μια σημαία κυμάτιζε την ώρα των παραστάσεων, που δίνονταν νωρίς το απόγευμα. Πάνω από τη σκηνή υπήρχε ένα στέγαστρο γνωστό ως «ουρανός». Ο «ουρανός» στηριζόταν σε κολώνες και η οροφή του ήταν ζωγραφισμένη με μπλε και χρυσά άστρα. Οι τεράστιες αυτές κολώνες επηρέαζαν την ακουστική του θεάτρου.